บทที่ 6 ตอนที่ 25 "สามคน ณ แดนไกล"

ทางด้านสุบารุฟื้นขึ้นมาในห้องเขียวที่มีแรม เรม พาทรัช เมลี่และแมงป่องน้อยอยู่ สุบารุสงสัยว่าพวกเขาพลาดตรงไหนกัน ไรก็ตายไปแล้ว ทำไมเรมถึงไม่ตื่นและไม่มีใครจำเธอได้ แรมเสนอทฤษฎีว่าชื่อของยุลิอุสกับเรมอาจจะโดน “ย่อย” ไปแล้ว

ชื่อของเอมิเลียถูกกินไปไม่นานจึงได้คืนมาหลังไรตาย สุบารุหวนคิดว่าถึงเขาใจร้อนฆ่ารอยไปก็ไม่มีวิธีฆ่ารุยที่ไม่มีร่างกายในโลกความจริงอยู่ดี สุบารุกับแรมแอบคิดเล่นๆว่าถ้าให้ยุลิอุสเรียกวิญญาณประจำห้องเขียวให้ปรากฏตัวออกมา เขาอาจจะรู้ความลับของหอคอยก็ได้

แต่แล้วอยู่ดีๆก็เกิดแสงวาบขึ้นกลางห้องและมีร่างของบิชอปรุย อาร์เน็บนอนหมดสติอยู่ แถมวิญญาณประจำห้องเขียวยังหนีหายไปอย่างไม่ทราบสาเหตุ สุบารุเลยส่งเมลี่ไปตามพวกเอมิเลียลงมา แล้วตอนนั้นเองก็เกิดเสียงระเบิดขึ้นเพราะเงาดำของแม่มดริษยาจู่โจมหอคอย

สุบารุขนลุกซู่ เขานึกว่าอุปสรรคนี้มันไม่ควรจะโจมตีในลูปนี้แล้วแท้ๆ สุบารุโยนแรมออกไปนอกห้องให้พาทรัชรับ แล้วรีบไปอุ้มเรม…และด้วยความใจดีเลยลากแขนรุยหนีด้วย ทั้งสามหนีออกห้องไม่ทันแล้วโดนเงาดำของแม่มดกลืนกินเข้าไป

ริษยา : ฉันรักเธอ ฉันรักเธอ ฉันรักเธอ ฉันรักเธอ ฉันรักเธอ ฉันรักเธอ ฉันรักเธอ ฉันรักเธอ ฉันรักเธอ ฉันรักเธอ ฉันรักเธอ ฉันรักเธอ ฉันรักเธอ ฉันรักเธอ

ท่ามกลางโลกสีดำสุบารุบอกปัดคำบอกรักน่ารำคาญของแม่มด เขาเตรียมยอมรับความตาย เตรียมต้องสู้กับรุยและอุปสรรคทั้งหลายใหม่ แต่แล้วเขาก็ได้เสียงบุคคลที่สามดังแทรกขึ้น ตามมาด้วยเปลวเพลิงสีน้ำเงินที่เจาะทะลุเงาดำของแม่มดเข้ามา

“นามของข้าคือวอลคานิก้า ตามพันธสัญญาแต่โบราณ ข้าขอไถ่ถามปณิธานของเหล่าผู้มาถึงยอดสูงสุด”

ทั้งสามคนถูกวาร์ปมาโผล่ที่ทุ่งหญ้าแห่งหนึ่งในป่าใหญ่แบดไฮม์ ณ จักรวรรดิวอลลาเคีย สุบารุตื่นเพราะถูกรุยเลียหน้า บิชอปรุย อาร์เน็บตกอยู่ในสภาพเอ๋อเหมือนจิตใจกลายเป็นแค่สัตว์ป่าหรือเด็กทารก

และแล้วสุบารุก็เหลือบไปเห็นเรมที่ตื่นขึ้นมา เขาแทบไม่เชื่อภาพตรงหน้าจนไม่กล้าละสายตา จะสรรหาคำพูดมาบอกเธอก็ทำไม่ได้ แค่จะเรียกชื่อเธอยังยากสำหรับสุบารุตอนนี้เลย

สุบารุ: เรม เรม… เรม เรม…เร…ม เร..ม

น้ำตากับน้ำมูกไหลจนทัศนวิสัยพล่ามัว คำสาบานและความปรารถนาอันยาวนานในที่สุดก็เป็นจริง เรมดูจะคอแห้งจนพูดไม่ออก เขาเลยบอกให้เธอไม่ต้องรีบ

เรม: คุ… คือว่า

สุบารุ: เรม?

เรม: คุณเป็นใครเหรอคะ?

ถึงใจนึงจะไม่อยากเชื่อสิ่งที่ได้ยิน แต่ลึกๆเขารู้อยู่แล้วว่าอาจจะเป็นแบบนี้ ด้วยอำนาจของบาปตะกละ โอกาสที่เธอจะฟื้นขึ้นมาโดยไม่มี “ชื่อ” หรือ “ความทรงจำ” มีสูงอยู่แล้ว เขาเจ็บปวด แต่เลือกจะไม่โทษโชคชะตาและจมอยู่ในความสิ้นหวังหรือสงสารตัวเองที่ต้องมารับบทวีรบุรุษผู้ตกอับ

ก็ในเมื่อมีคนเคยบอกสิ่งที่สำคัญจริงๆกับเขาไปแล้ว

“ช่วยแสดงให้เรมเห็นถึงความเท่ของสุบารุคุงด้วยนะคะ”

สุบารุ: ชื่อของชั้นคือนัตสึกิ สุบารุ …ตอนนี้เธออาจจะยังจำไม่ได้ แต่ว่าชั้นคือ…

เรม: คุณคือ?

สุบารุ: ชั้นคือวีรบุรุษของเธอ… ชั้นคิดถึงเธอมากเลยนะ เรม

ในที่สุดเขาก็กล่าวคำพูดนั้นได้อีกครั้ง แก่เด็กสาวที่เคยให้คำสาบานไว้เด็กหนุ่มได้แบกรับชื่อของวีรบุรุษเพื่อเด็กสาวคนนั้นไว้อีกครั้ง เขาจะเริ่มต้นใหม่ไปพร้อมกับเธออีกครั้ง… จากศูนย์

จบนิยาย Arc 6