รูทตะกละพาร์ท 1 : ชื่อของชั้น
สุบารุ: ――นี่เธอรู้จักชื่อของชั้นไหม?
เด็กสาวนาม “อามิว เซียร์ส” กลั้นหายใจยามได้ยินคำถามนั้น มันควรจะเป็นคำถามธรรมดาสามัญที่ตอบได้โดยไม่ต้องคิดมากแท้ๆ
คำตอบมันก็มีแค่ “รู้กับไม่รู้” เพียงเท่านั้นเอง
อามิว: …
แต่อามิวกลับไม่สามารถตอบคำถามง่ายๆแบบนั้นได้
. “ชีวิตคือการเลือกตัดสิน” นั่นคือความจริงที่เด็กสาวอามิวที่พึ่งอายุ 14 ปีได้เรียนรู้ ชีวิตเต็มไปด้วยการตัดสินใจ ตั้งแต่สิ่งเล็กๆสามัญทั่วไปจนไปถึงสิ่งสำคัญที่จะเปลี่ยนแปลงชีวิตได้
และในช่วงอายุ 14 ปีที่ผ่านมา การตอบคำถามนี้ก็คือการตัดสินใจที่หนักหนาที่สุดในชีวิตของอามิว เซียร์ส คำถามทื่อๆที่ฟังดูไม่สำคัญอันนั้นแหละ
สุบารุ: ――นี่เธอรู้จักชื่อของชั้นไหม?
คำถามที่ย้ำมาทำให้ลำคอของอามิวติดขัดด้วยความตึงเครียด
แต่คนถามเองก็ไม่ได้ตั้งใจเช่นนั้น สังเกตได้จากการที่เขาใส่ใจพอจะยอมถามซ้ำ เขาก็แค่ต้องการคำตอบ
. เพราะฉะนั้นอามิวถึงต้องตัดสินใจว่า “ตอบแบบไหนถึงจะถูก?” รู้หรือไม่รู้? คนถามต้องการคำตอบไหนกันแน่? ควรโกหกไปว่ารู้หรือเปล่า? หรือควรจะบอกไปว่าไม่รู้ดี?
สองตัวเลือกนั้นทำให้หัวใจของอามิวกรีดร้อง
สุบารุ: ――นี่-เธอน่ะ-รู้จักชื่อ-ของชั้นไหม?
คำถามถูกเว้นวรรคเหมือนเขาหมดความอดทน ถ้าหากไม่ยอมตัดสินใจตอบว่า [ใช่] หรือ [ไม่] ไป คนถามก็คงจะไม่ปล่อยให้อามิวเป็นอิสระ แต่ความกลัวก็กัดกินหัวใจของเธอจนเสียงไม่ยอมออกมา
. ในดวงตาสีดำที่ว่างเปล่าของอีกฝ่ายมีภาพสะท้อนของอามิวที่ซีดเซียวและสั่นกลัวอยู่ ใบหน้าของเธอเสื่อมโทรมหมดสภาพเหมือนแก่ขึ้นหลายสิบปี
แค่ความกดดันจากคำถามอย่างเดียวก็แทบจะทำให้อามิวผู้บอบบางถึงตายได้แล้ว
สุบารุ: ――นี่เธอรู้จักชื่อของชั้นไหม?
แทนที่จะเป็นแรงกดดันที่ทำให้เห็นภาพของความตาย คำถามนั้นกลับมอบควมหวังให้อามิว
. บางทีมันอาจจะเป็นสัญชาตญาณปกป้องตัวเองบางอย่างที่บอกให้เธอตอบคำถามออกไปเพื่อที่จะได้เป็นอิสระ เด็กสาวที่ปากสั่นเทาถึงได้จ้องกลับไปยังดวงตาสีดำคู่นั้นได้อีกครั้ง
สุบารุ: ――นี่เธอรู้จักชื่อของชั้นไหม?
อามิวใช้กำลังใจทั้งหมดที่มีขยับลิ้นที่สั่นเทาเพื่อพูดออกไป
อามิว: ไม่…ไม่รู้ค่ะ…
เธอเลือกตอบว่าไม่รู้อย่างตรงไปตรงมาตามหัวใจของเธอ อามิวไม่รู้จักทั้งชื่อและใบหน้าของผู้ถามด้วยซ้ำ
ยังไงเสียเธอก็เป็นเด็กบ้านนอกที่อาศัยอยู่ในชนบทห่างไกลใกล้เขตชายแดน ข่าวใหญ่จากราชอาณาจักรก็ไม่ต่างอะไรจากข่าวลือของที่นี่
. ดังนั้นไม่ว่าชายตรงหน้าจะเป็นผู้ยิ่งใหญ่มาจากไหน เขาก็เป็นแค่คนแปลกหน้าสำหรับเธอ
สุบารุ: ――งั้นเหรอ
คำสั้นๆนั้นคลุมเครือไปด้วยอารมณ์ล้ำลึกกับความหดหู่ที่อามิวไม่เข้าใจ ถ้าหากชีวิตคือการเลือกตัดสินใจ หลังจากที่อามิวเลือกไปแล้วก็ถึงตาผู้ถามเลือกบ้าง
อามิว: …
เด็กสาววัย 14 ปีรอคอยการตัดสินใจของผู้ถามอยู่อย่างเดียวดาย ท่ามกลางหมู่บ้านที่มีเธอเหลือรอดอยู่เพียงคนเดียว