รูทตะกละพาร์ท 8 : ปฏิบัติการจมเมือง

สุบารุถอนหายใจพลางชำเลืองดูเมืองถูกน้ำไหลหลาก เมืองนี้ถูกสร้างมาในรูปทรงแบบครก ดังนั้นพอเกิดน้ำท่วมขึ้นมาคนด้านในก็ไร้ทางออกราวกับเป็นการเทน้ำใส่รังมด

สุบารุ: สมกับที่เป็นเมืองที่ใช้ต่อกรกับสัตว์มาร… กับดักทำงานได้มีประสิทธิภาพจริงๆ

เท่าที่เขาทราบมานั้น แรกเริ่มเดิมทีเมืองนี้ถูกสร้างขึ้นมาให้มีประสิทธิภาพในการพิฆาตแม่มดและพวกสัตว์มาร

พอเปิดประตูกั้นน้ำทั้งเมืองก็จมอยู่ใต้น้ำในพริบตาก่อนที่ผู้อยู่อาศัยจะทันได้หลบหนีเสียอีก

. [รอสวาล: อย่างนี้นี่เอง เยี่ยมยอดไปเลยม่าย~ ใช่เหรอเนี่ย? เท่านี้นายก็จัดการเก็บคนที่รู้จักตัวเองได้พร้อมกันหมดเลย …การค้นหาตัวเองของนายคงคืบหน้าไปเย้อ~ เลยเนอะ]

สุบารุ : …หนวกหูเฟ้ย

ตัวตลกร่างสูงยืนดูหายนะอยู่ข้างหลังสุบารุและพินิจพิเคราะห์สถานการณ์

แผนการนี้สำเร็จลุล่วงด้วยความรู้และคำแนะนำที่เขาได้รับมา จึงเรียกได้ว่าตัวเขาเองก็เข้าใจความนึกคิดของเจ้าตัวตลกดี

. [เพทร่า: นายท่านเนี่ยนิสัยแย่จริงๆเลยนะคะ…]

เมดร่างเล็กมองไปยังตัวตลกด้วยสายตารังเกียจ

เด็กสาวที่ดูท่าทางน่ารักและฉลาดคนนั้นแอบเข้ามาใกล้และคว้ามือของสุบารุไว้ สุบารุกุมมือเธอกลับและพยักหน้าให้

สุบารุ: เพทร่า ทางนั้นเป็นยังไงบ้าง?

[เพทร่า: อืมคือว่านะ ดูเหมือนคุณชอล่าจะทำหน้าที่ได้ดีค่ะ หอควบคุมทั้ง 4 ถูกใช้งานแบบนี้คิดว่าคงไม่มีใครหนีรอดไปได้ …ในหลุมหลบภัยก็อาจจะเหมือนกันค่ะ]

สุบารุ: …เข้าใจล่ะ โทษทีที่ขอให้รายงานเรื่องแย่ๆนะ

เพทร่าฝืนยิ้มอย่างกล้าหาญและรายงานตามความจริง สุบารุทราบดีว่าแท้จริงแล้วภายในเธอเป็นแค่เด็กสาวธรรมดาที่ไม่มีอะไรพิเศษ จึงไม่แปลกที่เขาจะรู้สึกผิดที่ลากเธอมาเกี่ยวข้องด้วย

[เฟรเดริก้า: ถ้าจะรู้สึกสะเทือนอารมณ์ขนาดนั้น สู้ไม่ทำแบบนี้ตั้งแต่แรกจะดีกว่าไหมคะ? ท่านสุบารุนี่เป็นคนครึ่งๆ กลางๆ เสียจริงนะคะ]

สุบารุ: พอโดนว่าแบบนั้นก็ไม่รู้จะโต้กลับยังไงเหมือนกันแฮะ

เมดผมทองกล่าวตำหนิเขาด้วยความขุ่นเคือง เฟรเดริก้านั้นเป็นคนที่ให้ความสำคัญต่อโศกนาฏกรรมที่เกิดกับคนรอบข้างมากกว่าตัวเธอเอง ดังนั้นเธอจึงไม่มีวันที่จะให้อภัยการกระทำของสุบารุ

ถึงปกติเธอจะเป็นคนมีเหตุผล แต่แท้จริงแล้วก็เป็นคนที่ซื่อตรงต่ออารมณ์ความรู้สึกของตัวเอง เป็นด้านที่สมกับเป็นพี่น้องร่วมสายเลือดของการ์ฟีลจริงๆ

. สุบารุ: แต่ถึงยังไงชั้นก็รู้จักการ์ฟีลผ่านคนอื่นแค่นั้นเองล่ะนะ

สุบารุเกาศีรษะและพึมพำออกมาเช่นนั้น จากนั้นก็หันเหความสนใจไปที่ศึกตรงหน้า

[รอสวาล: แล้วจากนี้ไปล่ะ? นายจะทำยังงาย~ ต่อเหรอ สุบารุคุง?]

เขาเดาะลิ้นไม่พอใจใส่รอสวาลที่อยู่ข้างๆ จากนั้นก็ประกาศขึ้นว่า “ตัดสินใจได้แล้ว”

สุบารุ: ทำตามแผนต่อไป ――ก่อนอื่นต้องกำจัดตัวปัญหาใหญ่สุดทิ้งก่อน