รูทเย่อหยิ่งพาร์ท 7 : หายไปจากความทรงจำ

. เพียงแค่ไม่กี่วันหลังการคัดสรรกษัตริย์เริ่มขึ้น ก็มีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่เกิดขึ้นในราชอาณาจักรลุกุนิก้า

เรื่องใหญ่ที่สุดก็คือการถอนตัวของผู้ท้าชิงตำแหน่งกษัตริย์ ขุนนาง “ครูช คาร์สเทน” ถึงแม้ว่าจะมีเพียงสุบารุคนเดียวที่รู้ซึ้งถึงความจริงทั้งหมดก็ตาม

เนื่องจากว่าตัวตนของ “ครูช” ที่ว่าถูกลบหายไปจากโลกใบนี้ราวกับว่าเธอไม่เคยมีตัวตนอยู่แต่แรกแล้ว

แปลว่าตอนนี้การคัดสรรกษัตริย์ก็มีผู้ท้าชิงเพียงแค่ 4 คนแต่แรก เหล่าผู้ที่เคยสนับสนุนขุนนางคาร์สเทนก็ถูกแก้ไขความทรงจำจนไปเข้ากับพรรคอื่นกันหมด

. สุบารุ: หมอกของวาฬขาวนี่น่ากลัวจริงๆ น้า เล่นลบการมีอยู่ของผู้คนได้เลย

สุบารุเองก็ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงมีแต่เขาที่ไม่ได้รับผลกระทบ แต่เขาค่อนข้างรำคาญด้วยซ้ำที่ความทรงจำของตัวเองไม่ตรงกับคนอื่นเวลาสนทนากัน

เขาอยากลืมๆยัย “ครูช คาร์สเทน” นี่ไปเหมือนกัน คนโง่เขลาที่ไปท้าทายศัตรูที่แข็งแกร่งเกินตัวย่อมหมดสิทธิ์รอดชีวิตกลับมา

มีเพียง “นัตสึกิ สุบารุ” คนเดียวที่แก้ไขความผิดพลาดได้ การพ่ายแพ้ของฝ่ายครูชสำหรับเขานั้นเป็นแค่การตอกย้ำว่า “อย่าทำตัวโง่เหมือนพวกนั้น”

. แต่ก็ยังมีอีกการเปลี่ยนแปลงหนึ่งที่คงไม่สำคัญต่อคนอื่นเท่าสุบารุซึ่งก็คือ――

“หนึ่งในผู้ท้าชิงตำแหน่งกษัตริย์ เอมิเลีย ได้กำราบวายร้ายผู้ทำให้โลกทุกข์ทรมานมาหลายร้อยปี บิชอปมหาบาป [เกียจคร้าน] แห่งลัทธิบูชาแม่มดลงได้…!”

ข่าวคราวของความสำเร็จนั้นแพร่สะพัดไปทั้งราชอาณาจักร ดังเกินความคาดหมายของสุบารุไปจนถึงประเทศข้างเคียง

ชัยชนะจากการตายกว่า 400 ครั้งของสุบารุถูกย้ายโอนไปให้เอมิเลียผ่านตัวตลกน่าสงสัยที่สนับสนุนเธอ

. สุบารุนึกว่าการเจรจาต่อรองกับมาร์เกรฟเพื่อส่งมอบความสำเร็จไปให้เอมิเลียจะยากลำบากเหมือนตอนปราบเพเทลกีส แต่ว่า――

สุบารุ: หมอนั่นยอมตกลงง่ายๆจนน่าขนลุกเลยแฮะ

พอมาร์เกรฟ รอสวาล L เมเธอร์สได้ยินคำขอของสุบารุ เขาก็ยินยอมอย่างง่ายดายและประกาศความสำเร็จของเอมิเลียออกไปโดยทันที ถึงจะรู้สึกน่าสงสัยแต่สุบารุก็ไม่ข้องใจการกระทำของรอสวาล

โลกใบนี้เกลียดชังเอมิเลียด้วยเหตุผลงี่เง่าอยู่แล้ว แต่รอสวาลก็ยังเลือกสนับสนุนและอุปถัมภ์เอมิเลียในการคัดสรรกษัตริย์

เขาอาจจะหวังได้รับผลประโยชน์บางอย่างถ้าหากเอมิเลียได้ขึ้นเป็นกษัตริย์จริงๆ

สุบารุ: ได้สิ อยากทำอะไรก็ทำเลยคุณมาร์เกรฟ ตราบใดที่คุณอยู่ข้างเดียวกับเอมิเลีย ชั้นเองก็จะอยู่ข้างเดียวกับคุณด้วย เอมิเลียจะได้ขึ้นเป็นกษัตริย์อย่างที่คุณหวังไว้เลย

. สุบารุจะใช้พลังก้าวเหนือ “ความตาย” ทำให้เป้าหมายบรรลุผลให้จงได้ แต่ถ้าหากรอสวาลแอบคิดไม่ซื่อและหวังร้ายต่อเอมิเลียแล้วล่ะก็――

สุบารุ: ก็แปลว่าต้องเพิ่มหลุมฝังศพอีกหนึ่งหลุมเพื่อเอมิเลียเท่านั้นเอง

จนกว่าจะถึงตอนหน้าเขาก็อยากให้รอสวาลทำหน้าที่ออกหน้าต่อสาธารณชน เพื่อที่ตัวสุบารุเองจะได้สนับสนุนเอมิเลียจากเงามืดต่อไป เขาจะคอยคิดแผนการอยู่เบื้องหลัง และเพื่อการนั้นแล้ว---

สุบารุ: ยอมลงทุนไปช่วยขนาดนี้ ยังไงก็ต้องขอยืมมือคืนหน่อยนะ คุณ “สีฟ้า”

ลึกเข้าไปในถ้ำมีห้องขังกรงเหล็กอยู่ ผู้ที่ถูกล่ามโซ่อยู่ในนั้นคือชายหูแมวหน้าตาสวยเหมือนผู้หญิงในเครื่องแบบอัศวินเปื้อนๆ

. เขาคือสินสงครามและเครื่องมือที่สุบารุไปเก็บมาได้ระหว่างการเก็บงานหลังความตายของเพเทลกีสและการอาละวาดของวาฬขาว

แต่ในตอนนี้สุบารุยังแทบไม่ได้เห็นพรสวรรค์การใช้เวทรักษาของจอมเวทสีฟ้าผู้โด่งดังเลย เขาไม่ยอมรักษาบาดแผลตัวเองด้วยซ้ำ เอาแต่จ้องพื้นและร้องไห้ไม่หยุด

เฟลิคซ์: …ใครก็ได้บอกที บอกฉันที บอกทีว่าฉันจะอยู่ไปเพื่ออะไร… ฝ่าบาทอยู่ไหนคะ? ตัวฉัน มีชีวิตอยู่ไปเพื่ออะไร? มีคนอื่นอยู่อีก ต้องมีอยู่สิ ไม่งั้นไม่ก็แปลกมากเลย แล้วทำไมกัน…?

สุบารุ: ดูท่าทางจะยังไม่ไหวแฮะ คงต้องใช้เวลาสักหน่อย

สุบารุเกาหัวแล้วหยิบใบประกาศการคัดสรรกษัตริย์ที่เก็บติดตัวไว้ขึ้นมาดู

ข้อมูลเกี่ยวกับครูช คาร์สเทนถูกลบหายไปแล้ว แต่เขาก็อ่านมันบ่อยจนจำขึ้นใจได้ว่าอัศวินของครูชมีนามว่า “เฟลิคซ์ อาร์ไกล์” คนเดียวกับผู้รักษา “สีฟ้า” ที่อยู่ตรงหน้า

. สุบารุ: ถ้าให้เดา พอมีคนถูกหมอกของวาฬขาวลบหายไป ความทรงจำของคนอื่นก็จะถูกแก้ไขเพื่อชดเชยช่องโหว่นั้น แต่ท่าทางรายนี้จะหนักเป็นพิเศษ

เฟลิคซ์: ใครก็ได้ ใครก็ได้ช่วยบอกที… ฝ่าบาท ฝ่าบาทอยู่ไหนคะ? ฝ่าบาท แล้วก็ยังมีใครอีกคน…?

สุบารุ: กรณีคนที่หายไปสำคัญมากๆ จนการแก้ไขความทรงจำยังชดเชยไม่ได้ ก็จะเป็นอย่างนี้สินะ?

พอใครบางคนที่สำคัญต่อตัวของคนๆนั้นมากๆ ถูกลบหายไปจากโลก ทุกอย่างก็จะพังทลายลง นั่นคือสาเหตุที่นักเวทสีฟ้าได้แต่พึมพำเหมือนตุ๊กตาที่ชำรุดเช่นนี้

. น่าเสียดายที่แม้แต่สุบารุก็ไม่ทราบวิธีการซ่อมแซมจิตใจที่แตกสลายของสีฟ้า เขาไม่เคยได้พูดคุยกับคนสำคัญคนนั้น จะย้อนเวลากลับไปก็คงไม่ทันแก้

สุบารุไม่รู้เลยว่าระหว่างเขาและเธอผ่านเรื่องราวอะไรกันมาบ้าง

สุบารุ: แต่ไหนๆก็ได้เจอกับหมากที่ดีขนาดนี้ทั้งที อย่าห่วงไปเลย ชั้นจะหาทางเติมเต็มรอยร้าวในหัวใจของนายให้ได้

เฟลิคซ์: ใครก็ได้ ขอร้องล่ะ… ช่วยบอกที ฉันน่ะ ทำไมฉันถึง…

นักเวทสีฟ้ายังคงไม่เห็นสุบารุในสายตา ถึงสถานการณ์จะดูไร้หวังแต่สุบารุก็เตรียมพร้อมจะใช้เวลาอย่างเต็มที่

อัศวินผู้รักษาที่สูญเสียสิ่งค้ำจุนไปอย่างนี้เป็นหมากที่สะดวกต่อการใช้งานและไม่ได้หาเจอง่ายๆ

ดังนั้นสุบารุจึงกล่าวด้วยความเต็มใจว่――

สุบารุ: คราวนี้ชั้นจะหาทางหยุดยั้งไม่ให้นายฆ่าตัวตายให้ได้เลย

ไม่ว่าจะกี่ครั้งก็ตาม เขาก็จะเผชิญหน้ากับความอยากตายของเฟลิคซ์

. ภาพประกอบโพสต์วาดโดยคุณ おわり