ม้าลมกรดนาม “เลดี้” ที่ซีคูร์ให้ยืมพาพวกสุบารุเดินทางไปสู่นครแห่งมาร “เคออสเฟลม”
อัลบ่นอุบอิบขึ้นมาว่ายังไงเขายังทำใจให้ชินกับสุบารุในโหมดแต่งหญิงเป็นนัตสึมิไม่ได้เสียที
นัตสึมิในตอนนี้เปลี่ยนโหมดจาก “สาวนักดนตรีพเนจร” ไปเป็นลุค “นักวางกลยุทธ์หญิง” แทน
เขาเลยเปลี่ยนไปใส่เครื่องแบบทหารสีแดงของระดับหัวหน้าแบบเดียวกับซีคูร์ และบนหัวก็สวมหมวกเบเร่ต์ที่มีขนนกประดับ
(สุบารุยืมไอเดียการแต่งตัวมาจากครูช)
. อัลนั้นเป็นคนจากญี่ปุ่นเหมือนกับสุบารุที่ถูกอัญเชิญมาต่างโลกเมื่อราว 18-19 ปีก่อน
อัลสูญเสียแขนไปตั้งแต่ช่วงแรกที่มาถึงโลกนี้ เรียกได้ว่าชีวิตความเป็นอยู่ลำบากกว่าสุบารุเยอะ
แต่เพราะอัลไม่เคยเล่าเพิ่มและสุบารุไม่กล้าถาม ทั้งสองก็เลยรู้เรื่องส่วนตัวอีกฝ่ายแค่ผิวเผิน (โดยเฉพาะฝั่งสุบารุ)
สุบารุวิเคราะห์จากการที่อัลกับเขารู้ศัพท์เฉพาะทางพอๆกัน เป็นไปได้ว่าอัลน่าจะถูกอัญเชิญมาจากยุคเดียวกับสุบารุ
แถมอัลน่าจะถูกเรียกมาต่างโลกตอนที่เขาอายุพอๆกับสุบารุในปัจจุบัน
. วินเซนต์เล่าถึงบทบาทของ “นักอ่านดารา” แห่งวอลลาเคีย ผู้ที่สามารถติดต่อกับดวงดาวและพยากรณ์อนาคตเพื่อประโยชน์ของจักรวรรดิ
บทบาทของโหราจารย์นั้นคล้ายกันกับ “ศิลาจารึกมังกร” ของลุกุนิก้าก็ว่าได้
สรุปก็คือวินเซนต์นั้นถูกทั้งนายกรัฐมนตรี เสนาธิการคนสนิทและนักพยากรณ์ของประเทศตัวเองหักหลัง
. จู่ๆ มีเดียมที่กุมบังเหียนอยู่ก็เรียกทุกคนให้ดูอะไรบางอย่างข้างหน้า แต่มันอยู่ไกลออกไปกว่าที่สายตาสุบารุจะมองเห็น
ทาริตต้าที่อยู่บนหลังคาเลยช่วยมองให้ว่าที่ถนนด้านหน้ามีด่านตรวจตั้งอยู่ แถมรถขนปศุสัตว์ด้านหน้าก็กำลังถูกทหารจักรวรรดิตรวจค้น
วินเซนต์มองว่าข่าวจากอาราเคียยังไม่น่าจะกระจายถึงทางตอนใต้ได้เร็วขนาดนี้ ดังนั้นด่านตรวจจึงน่าจะตามหาอย่างอื่นที่ไม่ใช่พวกสุบารุอยู่
ด้วยเหตุนี้วินเซนต์เลยสั่งให้ไม่ต้องอ้อมและตรงไปที่ด่านตรวจได้เลย เพื่อที่จะได้หาข้อมูลเพิ่มว่าพวกทหารกำลังตามหาอะไรอยู่
ว่าแล้ววินเซนต์ก็ไปเปิดฝาพื้นออกและลงไปซ่อนตัวอยู่ในช่องลับใต้รถลาก แถมยังฝากฝังให้สุบารุรับบทตีเนียนคุยกับทหารอีกต่างหาก
. ถึงจะยังเคืองวินเซนต์ที่โยนขี้ให้ไม่หาย แต่ทหารที่ด่านตรวจก็มองเห็นรถลากแล้ว พวกสุบารุเลยไม่มีทางเลือกให้อ้อมหนีอีกต่อไป
อัล: พร้อมไหม พี่น้อง?
นัตสึมิ: ---ค่ะ ค่ะ พร้อมแล้วค่า! ฝากตัวด้วยนะคะ!
อัล: …เปลี่ยนโหมดซะเร็วเชียว
นัตสึมิ: ตายจริง เหล่าทหารทุกคน ขอบคุณที่ทำหน้าที่อย่างขยันขันแข็งกันนะคะ มีอะไรให้ทางนี้ช่วยหรือเปล่าคะ?
หลังจากที่พูดแบบผู้ชายมาทั้งทาง นัตสึมิก็กลับเข้าโหมดมารยาหญิงแล้วเปิดหน้าต่างไปโบกมือทักทายทหารที่ด่านตรวจ
. ตามเรื่องแต่งที่เตี๊ยมกันมานั้น นัตสึมิเป็นลูกสาวของเคาท์ระดับล่าง อัลกับมีเดียมเป็นคนคุ้มกันที่จ้างมาอารักขานัตสึมิ
ส่วนทาริตต้าได้รับบทเป็นคนรับใช้ของนัตสึมิ เธอเลยสวมชุดพ่อบ้านแบบผู้ชายอยู่ (เจ้านายแต่งหญิง/คนรับใช้แต่งชาย)
พวกทหารที่ด่านตรวจไม่ได้สงสัยอะไร เพียงแค่เป็นห่วงที่นัตสึมิจะเข้ายังเมืองเคออสเฟลมก็เท่านั้น
นัตสึมิ: ต๊ายตาย(อาระๆ) ถ้าทางงานยุ่งกันเชียว… มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นหรือเปล่าคะ?
ทหาร: เปล่า ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรหรอก เรากำลังตามหาทหารหนีทัพจากศึกทางตอนเหนือของป่าแบดไฮม์เมื่อเร็วๆนี้น่ะครับ …เขาเป็นอาชญากรที่ทางการตามตัวอยู่ก็ว่าได้
นัตสึมิ: ทางการตามตัว…เหรอคะ?
ทหาร: มีการพบเห็นชายที่ทางนครหลวงต้องการตัวอยู่ในบริเวณนี้ เห็นว่าเป็นชายอายุประมาณ 50 ปีและมีผมสีน้ำเงินน่ะครับ เคยเห็นบ้างหรือเปล่า?
ในเมื่อไม่มีความเกี่ยวข้องกับชายที่ถูกทางการตามล่า พวกนัตสึมิเลยถูกปล่อยผ่านมาอย่างสวัสดิภาพ
แต่นัตสึมิก็อดคิดไม่ได้ว่ารูปลักษณ์ของทหารหนีทัพคนที่ว่านั้นฟังดูคล้ายกับ “โลอัน” ทหารรับจ้างขี้เมาที่เขาเคยจ้างในลูปหนึ่งเลย
. อัลกับนัตสึมิช่วยกันเปิดฝาพื้นออกเพื่อลากตัววินเซนต์กลับขึ้นมาด่าข้อหาส่งเสียงดังตอนผ่านด่านตรวจ
นัตสึมิ: เดี๋ยวเถอะ อาเบล ทำเสียงดังเพื่ออะไรกันคะ? นี่นายรู้บ้างไหมว่าดิฉันต้องลำบากขนาดไหนกว่าจะแก้ตัวมาได้—
รุย: อู—!
นัตสึมิ: กรี๊ดดดดด!?
แต่แล้วคนที่โผล่จากใต้พื้นมาเจอเขาดันเป็น “รุย อาร์เน็บ” ไม่ใช่วินเซนต์ เธอนี่แหละคือตัวการส่งเสียงดังที่ด่านตรวจ
นัตสึมิตกใจถึงขั้นกระโดดไปให้ทาริตต้าอุ้มเลยทีเดียว
. วินเซนต์ปีนตามหลังรุยขึ้นมาแล้วอธิบายว่ารุยคงซ่อนอยู่ในช่องลับใต้พื้นรถนั่นมานานแล้ว อูตาคาตะน่าจะเป็นคนช่วย
ตอนนี้พวกเขามาไกลเกินกว่าจะเอารุยกลับไปส่งแล้ว เลยไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากเอาเธอติดไปด้วย
อัลมองแง่ดีว่าการมีเด็กติดมาด้วยอาจจะช่วยให้ผ่านด่านตรวจง่ายขึ้น จากนั้นเขาก็พยายามเดินเข้ามาปลอบรุยด้วยการลูบหัว
แต่รุยกลับกัดมือของอัล แล้วแยกเขี้ยวใส่พร้อมวิ่งไปซ่อนข้างหลังสุบารุ
อัล: โอ๊ย! เจ็บโว๊ย! ไหงถึงฟอลโล่แบบนั้นกันเล่า!?
นัตสึมิ: จะ…จับได้คาหนังคาเขาค่ะ! กะแล้วเชียวว่าเธอน่ะรอจังหวะเผยธาตุแท้อยู่สินะคะ!
รุย: อู! อา! อาอู!
นัตสึมิ: อาอูอะไรฟังไม่รู้เรื่องค่ะ!
. นัตสึมินึกว่าอัลโดยรุยเล่นงานด้วยการกินชื่อเข้าไปเสียแล้ว แต่ทุกคนก็ยังจดจำเขาได้อยู่ ทาริตต้าเลยเข้ามาเตือนสติแล้วอุ้มรุยแยกออกไปก่อน
นัตสึมิเริ่มคิดว่าเขาควรบอกเรื่องที่รุยเป็นบิชอปมหาบาปไปเลยดีไหม ทุกคนในรถลากน่าจะรู้จัก ต่างจากเรมที่ความจำเสื่อม
แต่สุดท้ายเขาก็ทำใจบอกออกไปไม่ได้ เพราะรุยในตอนนี้ไม่ได้ร้ายแบบแต่ก่อนแล้ว
ถ้าบอกตัวตนของรุยตอนนี้ นัตสึมิรู้เลยว่าวินเซนต์ไม่เก็บรุยไว้แน่นอน
. พอเห็นบรรยากาศตึงเครียด มีเดียมกับทาริตต้าก็เลยดึงรุยออกมานั่งตรงข้างๆที่นั่งสารถีไว้ก่อน
ทางนัตสึมินั้นตั้งใจพารุยกลับไปหาเรมอย่างปลอดภัย ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองจะได้ไม่แย่ลง
แต่นัตสึมิก็ฝากให้อัลช่วยจับตาดูรุยไว้ด้วยเพราะยังระแวงไม่หาย โดยใช้ข้ออ้างว่าถ้าเกิดอะไรขึ้นกับรุยก็จะเป็นการทรมานเรมไปด้วย
ท้ายที่สุดแล้วการโผล่มาแจมของรุยก็ทำให้นัตสึมิกับวินเซนต์เคืองกันจนทั้งคู่ไม่คุยกันต่อตลอดทาง
จบตอน