webnovel arc7 chapter8

บทที่ 7 ตอนที่ 8 "ชื่อ"

เริ่มตอนด้วยแฟลชแบ็คช่วงหลังเหตุการณ์ Arc 2 ระหว่างที่สุบารุทำความสะอาดห้องอยู่ เอมิเลียกับพัคก็เข้ามาเจอ

พัคท้าทายสุบารุแบบพ่อตาหวงลูกสาว สุบารุรับคำท้าและป่าวประกาศว่ารอดูไว้เถอะพัค

คำให้กำลังใจของเอมิเลียก่อนจากกันทำให้สุบารุตกหลุมรักเธออีกครั้ง ฉากตัดกลับมาปัจจุบัน

ที่สุบารุนึกถึงความทรงจำนั้นขึ้นมาก็เพราะว่าเขากำลังทำงานหนักอยู่

สุบารุต้องคอยทำงานเป็นเบ๊รับใช้คอยเก็บกวาดข้าวของในเตนท์ทหารเพื่อแลกข้าวกิน

เรมยังขยับไปไหนมาไหนลำบาก ส่วนรุยก็ไร้ประโยชน์แถมเอาแต่เดินตาม ตัวติดสุบารุมากๆ

สุบารุพยายามคิดทฤษฏีว่าทำไมรุยถึงไม่มีกลิ่นสาบแม่มดแต่ก็คิดไม่ออก

ระหว่างที่จัดเตนท์รกๆที่เหมือนโดนจงใจแกล้งรื้อ สุบารุก็คิดถึงเพื่อนสมัยม.ปลายขึ้นมา

พอเดินออกจากเตนท์สุบารุก็โดนจามาลขัดขาจนล้มแล้วเหยียบมือข้างที่ยังไม่หายดีซ้ำ

รุยเกาะขาจามาลพยายามช่วยสุบารุ จามาลเลยดึงผมเธอขึ้นมา สุบารุตะโกนห้าม แต่จามาลก็จับรุยทุ่มกับพื้น

จามาลเตะหัวและท้องของสุบารุซ้ำ บ่นไปว่าเรมทำให้ลูกน้องของเขาสองคนเจ็บหนักจนต้องส่งกลับบ้าน บ่นวาาถ้าไม่ใช่เพราะสุบารุมีมีดเล่มนั้นเขาคงฆ่าสุบารุไปแล้ว

สุบารุเข้าใจทันทีว่าจามาลอยากยั่วให้เขาสู้กลับ จามาลจะได้มีข้ออ้างในการฆ่าพวกสุบารุโดยอ้างว่าเป็นการโต้กลับได้

ท็อดด์โผล่มาห้ามจามาลไว้ บรรยากาศดูตึงเครียดแต่แล้วจามาลก็ยอมถอย

ท็อดด์บอกว่าไม่ต้องห่วงว่าจามาลจะไปทำร้ายเรม เพราะเธอช่วยงานอยู่ในครัว คนอยู่เยอะจามาลไม่กล้าทำอะไรหรอก

ท็อดด์เล่าถึงระดับยศทหารของวอลลาเคียให้ฟัง

พลทหาร > ทหารผ่านศึก > แม่ทัพชั้นสาม > แม่ทัพชั้นสอง > แม่ทัพชั้นหนึ่ง

จามาลกำลังพยายามไต่ยศขึ้นไปเป็นแม่ทัพชั้นสาม ยศแม่ทัพชั้นหนึ่งคือพวกเก้าแม่ทัพเทวะที่รับใช้จักรพรรดิโดยตรง

หลังเช็คจนมั่นใจว่าเรมปลอดภัยดี สุบารุก็ไปรักษามืออีกครั้งแล้วกลับมากินมื้อเที่ยงกันพร้อมหน้าสามคน

เรมเลิกสงสัยแล้วว่าสุบารุน่าจะรู้จักตัวเธอก่อนความจำเสื่อม แต่เธอก็ยังทำใจยอมรับชื่อ “เรม” นี้ไม่ได้อยู่ดี

ซักพักท็อดด์โผล่มาแจมด้วย ท็อดด์คิดถึงคู่หมั้นในเมืองหลวง เขาอยากกลับไปเจอหน้าเธอ แต่ก็กลับไม่ได้จนกว่าจะหาพวกเผ่าชูดราคเจอ

สุบารุไม่แน่ใจว่าควรบอกเรื่องชายปิดหน้าไปไหม ทั้งชายปิดหน้าและท็อดด์เป็นผู้มีพระคุณ เขาเลยลองใจหยอดคำถามเพิ่มเติมไปก่อน

ท็อดด์เล่าเสริมว่าพวกเขาแค่อยากเจรจาให้พวกชูดราคมาภักดีกับทางจักรวรรดิ เพราะเผ่านี้ค่อนข้างแข็งแกร่ง ถ้าไม่จำเป็นก็ไม่อยากรบกัน

สุบารุพูดถึงสัตว์ปีศาจงูเขียวขึ้นมา ทันใดนั้นบรรยากาศการสนทนาก็เปลี่ยน ท็อดด์ขอให้สุบารุกับเรมยืนยันอีกที

กลายเป็นว่าสัตว์ปีศาจเป็นสิ่งที่หายากในวอลลาเคียมาก

เมื่อก่อนประเทศนี้ถูกแม่มดดาฟเน่บุกรุกจนเป็นที่หวาดกลัว แต่ภายหลังพวกเขาคงจะกวาดล้างสัตว์ปีศาจออกไปได้ จนแทบไม่เหลืออยู่ในประเทศแล้ว

ท็อดด์ขอบคุณพวกสุบารุ แล้วรีบวิ่งไปเรียกรวมตัวทหารหน่วยเดียวกันในโรงอาหารเพื่อที่จะไปแจ้งข่าวให้แม่ทัพทราบ

สุบารุช่วยอุ้มรุยที่หลับปุ๋ยขึ้นมา ส่วนเรมก็ใช้ไม้เท้าที่ทำมาจากท่อนไม้พยุงตัวเดิน สุบารุกะไปส่งทั้งสองไปพักที่เตนท์ก่อน

เรมเตือนขึ้นมาว่าท็อดด์น่าสงสัย ตั้งแต่รู้จักกันมาเขาไม่เคยคิดจะถามชื่อสุบารุเลยซักครั้ง

สุบารุมองว่าเรมอาจจะคิดมากไปเอง มันอาจจะเป็นธรรมเนียมของที่นี่ก็ได้

เช้าวันต่อมาท็อดด์มาปลุกสุบารุที่เตนท์และขอบคุณเขาอีกครั้ง สุบารุบอกชื่อตัวเองกับท็อดด์ไป แต่รีแอคชั่นอีกฝ่ายก็แลดูไม่ได้เปลี่ยนซักนิด

ท็อดด์เล่าว่าท่านแม่ทัพเปลี่ยนแผนแล้ว เขาจะได้กลับเจอคู่หมั้นซักที สุบารุฉลองยินดีกับท็อดด์จนเรมรำคาญตื่นขึ้นมา แล้วเธอก็บอกว่าได้กลิ่นอะไรแปลกๆ

ท็อดด์ชมว่าเรมจมูกดีมาก เขาเปิดเตนท์ออกให้ดูด้านนอก พอพวกสุบารุเดินออกมาจากเตนท์ก็พบว่าป่าแบดไฮม์กำลังลุกเป็นไฟ

พวกทหารไม่อยากเสี่ยงสู้กับสัตว์ปีศาจเลยตัดสินใจเผาป่าไปเลย ท็อดด์ดูดีอกดีใจ ส่วนสุบารุก็ตกตะลึงพูดไม่ออก

สุบารุถามว่าไหนว่าไม่อยากรบกันไง? ท็อดด์ตอบว่านี่ไงไม่ต้องรบกันแล้ว ทีนี้พวกชูดราคก็ต่อต้านจักรวรรดิไม่ได้อีก

ท็อดด์พูดล้อว่าสุบารุอาจจะได้รางวัลจากจักรพรรดิก็ได้ เขาบอกว่าสุบารุไม่ต้องทำงานอีกแล้ว และขอตัวไปทำอะไรบางอย่าง

เรมแอบเคืองที่สุบารุเป็นต้นเหตุเรื่องนี้แล้วเดินกลับไปหารุยที่เตนท์ พอสุบารุกำลังมองเรมที่เดินกลับไป เขาก็รู้สึกว่ามีอะไรมาโดนหลัง มันคือลูกธนู

รู้ตัวอีกทีร่างของสุบารุก็ล้มลง ทั้งรุยและเรมรีบเข้ามาดูกลับมาดูอาการ

เรมพยายามเรียกคนมาช่วยและปลอบว่าแค่แผลตื้นๆไม่เป็นไรนะ แต่สุบารุก็รู้สึกตัวว่าลูกธนูมันอาบยาพิษไว้ด้วย

ความคิดมากมายไหลผ่านในหัวในช่วงก่อนตาย

“พิษ พิษ พิษ ใคร? ทำไม? ลูกธนู นักล่า ป่า เผา เผา เผา สุบารุประมาท สัตว์ปีศาจ ท็อดด์ เรม เรม เรม …”

เขาพยายามลืมตาขึ้นมามองดูเรม แต่กลับเห็นเด็กสาวคนหนึ่งอยู่ไกลออกไป เด็กสาวตัวเล็กเท่ารุยที่กำธนูอยู่ในมือ เธอมองมาที่เขาด้วยสายตาเกลียดชัง

มันเป็นความผิดเขาเอง เขาไม่ระวังเอง

หูสุบารุเริ่มไม่ได้ยินเสียงเรียกของเรมและรุย เขาอาเจียนเครื่องในที่ถูกหลอมละลายออกมา และเสียชีวิตในที่สุด

จบตอน